* * * Uczę się ciebie, człowieku

Jerzy Liebert

* * *

Uczę się ciebie, człowieku.

Powoli się uczę, powoli.

Od tego uczenia trudnego

Raduje się serce i boli.

O świcie nadzieją zakwita,

Pod wieczór niczemu nie wierzy,

Czy wątpi, czy ufa - jednako -

Do ciebie, człowieku należy.

Uczę się ciebie i uczę

I wciąż cię jeszcze nie umiem -

Ale twe ranne wesele,

Twą troskę wieczorną rozumiem.