Puste miejsca Anna Kamieńska

Anna Kamieńska

"Puste miejsca"

Nikogo nie zdążyłam kochać
choć tak bardzo chciałam
jakbym miała kochać tylko puste miejsca
zwisające rękawy bez objęcia ramion
opuszczony przez głowę beret
fotel który powinien także wstać i wyjść z pokoju
książki już nie dotykane
grzebień z pozostawionym srebrnym włosem
łóżeczka z których niemowlęta wyrosły i poszły
szuflady niepotrzebnych rzeczy
fajkę z ustnikiem pogryzionym
buty zachowujące kształt stopy
co odeszła boso
słuchawkę telefonu gdzie ogłuchły głosy
tak się śpieszyłam kochać
i oczywiście nie zdążyłam

Widok z gór.

Anna Kamieńska

Widok z gór

Góry nad wodą klęczą jak praczki,

Pełzną owieczki – białe robaczki,
Młoda kobieta gałązki ścina,
Śpiewu jej pełna dolina.

Wśród łąk zielonych stoi staruszek,

Bije o ziemię urodzaj gruszek,
Chronią  się dzieci w tarnin wirydasz, 
 Krzyczą: „Kominiarz, co mi dasz!?”

Wtem chmura cieniem chleb ziemi kraje,

Listek listkowi kroplę podaje

I mały deszczyk poszedł ukośnie,
Zapłakał chłopczyk żałośnie.

Migoce rosa na pajęczynie,
Śpieszą się grabie na koniczynie,
W godzinę smutku nic mi nie trzeba:
Tę trochę ziemi i nieba.

Definicje

Anna Kamieńska

Definicje

Kamień zaledwie podniesiony w sztukę

Z powrotem wraca w gruzowisko.

Człowiek zaledwie wydobyty z gliny

Na powrót w ziemię zawstydzony wraca.

Słowo zaledwie na wiatr wymówione

Po chwili wielkim nadchodzi milczeniem.

Naród, gdy z szumu puszcz wykołysany,

Uparcie ciosa z kamienia, słowa, z ludzkiej gliny.

 By trwać

Co jest za domem?

Anna Kamieńska
Co jest za domem ?

Co jest za domem?
Co jest za górą?
Za chmurą?
Co jest za wodą?
Za modrzewiem?
Jestem bardzo małym człowiekiem
Jeszcze nie wiem.