Władysław Broniewski
Cześć i dynamit
Idą faszyści. Wiodą natarcie
marokańskimi batalionami.
Madryt czerwony walczy zażarcie.
Pięść podniesiona. Cześć i dynamit!
Znaczy to : godność, znaczy to: siła,
ta, która w gruzy wali starzyznę.
Pięść zaciśnięta, aby zabiła.
Pięść podniesiona w boju z faszyzmem.
Rwą się pociski ponad Madrytem.
Czerwień republik krwią się zabarwia.
Cześć i dynamit! Chwałą zabitym!
Broni walczącym! Arriba parias!...
Idą giserzy, tkacze, górnicy,
chłopi Kastylii i Katalonii,
bronić warsztatu, bronić ulicy.
Bój to śmiertelny, bój za miliony.
Ci, co nie będą niewolnikami,
idą się bronić, ziemio hiszpańska,
abyś nie była, jak przed wiekami,
znowu królewska, księża i pańska.
Broni się Madryt, krwawy i piękny.
Trwa Guadarrama. Trwa Samosierra.
Proletariusze już nie uklękną,
oni umieją stojąc umierać.
O, przyjaciele! Dzieją się dzieje.
Walka za nami. walka przed nami.
Ja chcę wam rzucić za Pireneje
serce poety: cześć i dynamit!
Krzyk ostateczny 1938
